-
1 barbaria
barbaria ae (nom. also -iēs, acc. iem), f [barbarus], a strange land, foreign country (opp. Greece and Italy): barbariae bellum inferre: Quid tibi barbariem... numerem? O.: Graecia barbariae conlisa, i. e. Phrygia, H.: quae barbaria Indiā vastior. — Rudeness, savageness, barbarism: ista quanta barbaria est, savage state of society: inveterata: domestica, corrupting influence.—An uncivilized people: quale bellum nulla barbaria gessit.* * *strange/foreign land; uncivilized races, barbarity; brutality; barbarism -
2 barbaria
barbărĭa, ae ( poet., or in post-Aug. prose barbărĭes, acc. -em; so once in Cic. Brut. 74, 258), f. [barbarus].I.Lit., a foreign country, in opposition to Greece or Rome.A.In gen.:B.a quo (philosopho) non solum Graecia et Italia, sed etiam omnis barbaria commota est,
Cic. Fin. 2, 15, 49; 5, 4, 11; id. N. D. 1, 29, 81; cf.: non solum cum exercitu suo, sed etiam cum omni inmanitate barbariae bellum inferre nobis. id. Phil. 5, 13, 37; 13, 8, 18:quid tibi barbariem. gentes ab utroque jacentes Oceano numerem?
Ov. M. 15, 829:in mediā vivere barbarie,
id. Tr. 3, 10, 4; Luc. 8, 812; Just. 9, 5, 7 al.—Esp., of a particular country, aside from Greece or Rome. Thus (in the mouth of a Greek), of Italy, as opp. to Greece (only in Plaut.), Plaut. Poen. 3, 2, 21; id. Fragm. ap. Fest. s. v. vapula, p. 278. [p. 222] —Of Persia:II. A.Themistoclem non in Graeciae portus, sed in barbariae sinus confugisse,
Cic. Rep. 1, 3, 5.—Of Phrygia:Graecia barbariae lento collisa duello,
Hor. Ep. 1, 2, 7.—Of Gaul, in opp. to Rome, Cic. Font. 20, 44 (16, 34).—Of Scythia and Britain, Cic. N. D. 2, 34, 88;in gen.: quae barbaria Indiā vastior aut agrestior?
id. Tusc. 5, 27, 77 al. —Rudeness, rusticity, stupidity:B.barbaria forensis,
Cic. de Or. 1, 26, 118:grandis,
Ov. Am. 3, 8, 4.—Hence of barbarism in language:omnes tum fere, qui nec extra urbem hanc vixerant, nec eos aliqua barbaries domestica infuscaverat, recte loquebantur,
Cic. Brut. 74, 258.—And of faulty reading, Petr. 68, 5.—Savageness, barbarousness, rudeness, uncivilized manners:C.inveterata barbaria,
Cic. Balb. 19, 43:ferum et immane facinus, quod nulla barbaria posset agnoscere,
id. Phil. 14, 3, 8:ista vero quae et quanta barbaria est,
id. ib. 2, 42, 108;11, 2, 6: tanta barbaries (Sarmatorum) est, ut pacem non intellegant,
Flor. 4, 12, 20; Just. 43, 4, 1; Quint. 11, 3, 69; Petr. 68.—= barbari:quale bellum nulla umquam barbaria cum suā gente gessit,
Cic. Cat. 3, 10, 25; cf.:hoc poëtae nomen, quod nulla umquam barbaria violavit,
id. Arch. 8, 19. -
3 ad-luō (all-)
ad-luō (all-) uī, —, ere, to flow near to, wash against, bathe: non adluuntur a mari moenia: urbs mari adluitur, L.: mare, quod adluit (Italiam) infra, V.—Fig., to beset: (Massilia) barbariae fluctibus adluitur. -
4 conlīdō (coll-)
conlīdō (coll-) līsī, līsus, ere [com- + laedo], to dash to pieces, shatter, batter, crush: vasa conlisa: umorem: anulus ut fiat, colliditur aurum, O.: colliduntur inter se naves, Cu.—Fig.: Graecia barbariae conlisa duello, dashed upon, H. -
5 immānitās (inm-)
immānitās (inm-) ātis, f [immanis], monstrous size, hugeness, vastness, excess: vitiorum.— Monstrousness, enormity, heinousness, savageness, fierceness, cruelty, barbarism: immanitate bestias vincere: gentes immanitate efferatae: in tantā immanitate versari, among such barbarians: barbariae: facinoris. -
6 adluo
al-lŭo ( adl-), ŭi, 3, v. n., to flow near to, to wash against, to bathe, of the sea, the waves, etc. (perh. not used before the Cic. per.).I.Lit.:II.non adluuntur a mari moenia,
Cic. Verr. 2, 5, 37, § 96:ita jactantur fluctibus, ut numquam adluantur,
id. Sex. Rosc. 72:fluvius latera haec adluit,
id. Leg. 2, 3, 6:flumen quo adluitur oppidum,
Plin. 6, 4; Verg. A. 8, 149:amnis ora vicina adluens,
Sen. Hippol. 1232:adluit gentes Maeotis,
id. Oedip. 475.—Fig.:(Massilia) cincta Gallorum gentibus barbariae fluctibus adluitur,
Cic. Fl. 26, 63. -
7 alluo
al-lŭo ( adl-), ŭi, 3, v. n., to flow near to, to wash against, to bathe, of the sea, the waves, etc. (perh. not used before the Cic. per.).I.Lit.:II.non adluuntur a mari moenia,
Cic. Verr. 2, 5, 37, § 96:ita jactantur fluctibus, ut numquam adluantur,
id. Sex. Rosc. 72:fluvius latera haec adluit,
id. Leg. 2, 3, 6:flumen quo adluitur oppidum,
Plin. 6, 4; Verg. A. 8, 149:amnis ora vicina adluens,
Sen. Hippol. 1232:adluit gentes Maeotis,
id. Oedip. 475.—Fig.:(Massilia) cincta Gallorum gentibus barbariae fluctibus adluitur,
Cic. Fl. 26, 63. -
8 collido
col-līdo ( conl-), līsi, līsum, 3, v. a. [laedo], to clash, strike, dash, beat, or press together, etc. (rare; mostly post-Aug.; most freq. in Quint.).I.Prop.:II.umor ita mollis est, ut facile premi collidique possit,
Cic. N. D. 3, 12, 31; Lucr. 1, 532:collidere manus,
to clap, Quint. 2, 12, 10:dentes colliduntur,
chatter, Sen. Ep. 11, 2:anulus ut fiat, primo colliditur aurum,
Ov. A. A. 3, 221:mare inter se navigia collidit,
Curt. 4, 3, 17; 9, 9, 16:amnis uterque colliditur,
id. 8, 9, 8:silvam sibi,
Manil. 1, 855:argentum factum, si fractum vel collisum est, etc.,
bruised, Dig. 34, 2, 28; cf. ib. 50, 16, 14; freq. in part. perf., battered, beaten, bruised:argentea vasa collisa,
Cic. Phil. 2, 29, 73:corpus,
Cels. 5, 26, 23:nasus,
Sen. Ira, 3, 22, 4: os, Gai Inst. 3, 223; and absol.:collisa,
bruised limbs, Plin. 29, 2, 9, § 33; cf. Gai Inst. 3, 217. —Trop., to bring into collision or into hostile contact, to set at variance; in pass., to become hostile, to be at variance, contend (not ante-Aug.):ambitiosa pios collidit gloria fratres,
Stat. Th. 6, 435; Sil. 11, 45: Graecia barbariae lento collisa duello, * Hor. Ep. 1, 2, 7:collisa inter se duo rei publicae capita,
Vell. 2, 52, 3:si binae (consonantes) collidantur,
come in contact, Quint. 9, 4, 37:colliduntur aut pares (leges) inter se aut secum ipsae,
conflict with one another, id. 7, 7, 2 sq.; so id. 7, 2, 11; 5, 7, 32; cf. id. 7, 10, 17. -
9 conlido
col-līdo ( conl-), līsi, līsum, 3, v. a. [laedo], to clash, strike, dash, beat, or press together, etc. (rare; mostly post-Aug.; most freq. in Quint.).I.Prop.:II.umor ita mollis est, ut facile premi collidique possit,
Cic. N. D. 3, 12, 31; Lucr. 1, 532:collidere manus,
to clap, Quint. 2, 12, 10:dentes colliduntur,
chatter, Sen. Ep. 11, 2:anulus ut fiat, primo colliditur aurum,
Ov. A. A. 3, 221:mare inter se navigia collidit,
Curt. 4, 3, 17; 9, 9, 16:amnis uterque colliditur,
id. 8, 9, 8:silvam sibi,
Manil. 1, 855:argentum factum, si fractum vel collisum est, etc.,
bruised, Dig. 34, 2, 28; cf. ib. 50, 16, 14; freq. in part. perf., battered, beaten, bruised:argentea vasa collisa,
Cic. Phil. 2, 29, 73:corpus,
Cels. 5, 26, 23:nasus,
Sen. Ira, 3, 22, 4: os, Gai Inst. 3, 223; and absol.:collisa,
bruised limbs, Plin. 29, 2, 9, § 33; cf. Gai Inst. 3, 217. —Trop., to bring into collision or into hostile contact, to set at variance; in pass., to become hostile, to be at variance, contend (not ante-Aug.):ambitiosa pios collidit gloria fratres,
Stat. Th. 6, 435; Sil. 11, 45: Graecia barbariae lento collisa duello, * Hor. Ep. 1, 2, 7:collisa inter se duo rei publicae capita,
Vell. 2, 52, 3:si binae (consonantes) collidantur,
come in contact, Quint. 9, 4, 37:colliduntur aut pares (leges) inter se aut secum ipsae,
conflict with one another, id. 7, 7, 2 sq.; so id. 7, 2, 11; 5, 7, 32; cf. id. 7, 10, 17. -
10 fluctus
fluctus, ūs (ante-class. form of the gen. sing. fluctuis, Varr. and Nigid. ap. Gell. 4, 16, 1; nom. plur. flucti, Pac. and Att. ap. Non. 488, 12), m. [fluo; cf. fluctio], the peculiar motion of fluids, a flowing, waving.I.In abstr. (rare; cf.:II.unda, fluentum): jactetur aquae fluctu quoque terra vacillans,
Lucr. 6, 554 sq. —Of the flowing motion of the magnetic fluid (v. aestus):Cogitur offensare pulsareque fluctu Ferrea texta suo,
Lucr. 6, 1053.—In mal. part., Lucr. 4, 1271; cf. fluctuo, I. a fin. —Transf., a flow, flood. —In concr., a wave, billow, surge, esp. of the sea (the predom. signif. of the word in prose and poetry; esp. freq. in the plur.).(α).Sing.: fons aquae dulcis, qui fluctu totus operiretur, nisi, etc., the flood, i. e. high tide, Cic. Verr. 2, 4, 53, § 118: alia fluctus differt, dissipat visceratim membra, Maria salsa spumant sanguine, Enn. ap. Non. 183, 18 (Trag. v. 144 ed. Vahl.):(β).ab saxo avortit fluctus ad litus scapham,
Plaut. Rud. 1, 2, 76; 82:fluctum a saxo frangi,
Cic. Fam. 9, 16, 6:fluctus uti... volutus Ad terras immane sonat per saxa,
Verg. G. 3, 237:ad fluctum aiunt declamare solitum Demosthenem, ut fremitum assuesceret voce vincere,
to the waves, Cic. Fin. 5, 2, 5.—Plur.: indu mari magno fluctus extollere certant, Enn. ap. Macr. S. 6, 2 (Ann. v. 425 ed. Vahl.): mulserat huc navim compulsam fluctibus pontus, id. ap. Prisc. p. 870 P. (Ann. v. 257 ed. Vahl.):2.excitatis maximis fluctibus,
Cic. Rep. 1, 6:(insulae) fluctibus cinctae,
id. ib. 2, 4; cf.:Massilia, quae cincta Gallorum gentibus barbariae fluctibus alluitur,
id. Fl. 26, 63:sese fluctibus committere,
id. Verr. 2, 2, 37, § 91:sedatis fluctibus,
id. Inv. 2, 51, 154:puppes ad magnitudinem fluctuum tempestatumque accommodatae,
Caes. B. G. 3, 13, 3:in fluctibus consistere,
id. ib. 4, 24, 2:fluctibus compleri,
id. ib. 4, 28 fin.:luctantem Icariis fluctibus Africum Mercator metuens,
Hor. C. 1, 1, 15:o navis, referent in mare te novi Fluctus,
id. ib. 1, 14, 2:mulcere fluctus et tollere vento,
Verg. A. 1, 66:procella... fluctus ad sidera tollit,
id. ib. 1, 103:revomere salsos fluctus pectore,
id. ib. 5, 182.—Prov.: excitare fluctus in simpulo, to raise a tempest in a tea-pot, i. e. to make much ado about nothing, Cic. Leg. 3, 16, 36.—Poet. transf., a stream of odors:B.unde fluens volvat varius se fluctus odorum,
Lucr. 4, 675.—And of a stream of fire:atro volvens incendia fluctu,
Val. Fl. 7, 572.—Trop., like tempestas and unda, and our waves or billows, for turbulence, commotion, disturbance:qui in hac tempestate populi jactemur et fluctibus,
Cic. Planc. 4, 11; cf.contionum,
id. Mil. 2, 5:rerum Fluctibus in mediis,
Hor. Ep. 2, 2, 85; cf. also Lucr. 5, 11:hoc omne tempus post consulatum objecimus iis fluctibus, qui per nos a communi peste depulsi, in nosmet ipsos redundarunt,
Cic. de Or. 1, 1, 3; id. Att. 8, 3, 5:fluctus civiles,
Nep. Att. 6:capere irarum fluctus in pectore,
Lucr. 3, 298; so,irarum,
id. 6, 74; Verg. A. 12, 831; Val. Max. 9, 3 init.:tristes curarum,
Lucr. 6, 34:belli,
id. 5, 1290. -
11 inconditus
incondĭtus, a, um, adj.I.(Acc. to condo, I.) Not made, uncreated (post-class.):II.ne quid innatum et inconditum praeter solum deum crederemus,
Tert. adv. Hermog. 18.—(Acc. to condo, II.)A.Not stored up:B.fructus,
Col. 1, 5, 6; 3, 2, 1.—Without order, irregular, disordered, confused, unformed, uncouth, rude (the class. signif. of the word): inconditum non ordinate compositum, Paul. ex Fest. p. 107 Müll.:C.acies, with inordinata,
Liv. 44, 39, 1; so,agmen,
Tac. A. 2, 12:ordo ramorum,
Plin. 16, 30, 53, § 122:turbidusque clamor,
Plin. Ep. 9, 13, 4:jus civile,
Cic. de Or. 1, 44, 197:genus dicendi,
id. Brut. 69, 242; cf.:dicendi consuetudo,
id. de Or. 3, 44, 137:sententias inconditis verbis efferre,
id. Or. 44, 150: carmina, artless, rude soldiers ' songs, Liv. 4, 20, 2; cf.:ibi haec incondita solus... jactabat,
Verg. E. 2, 5:inter jocos militares, quos inconditos jaciunt,
Liv. 5, 49, 7; 5, 47, 4; 4, 13, 4:si alicujus inconditi arripias dissipatam aliquam sententiam,
Cic. Or. 70, 233:homines,
i. e. not accustomed to military fatigue, Tac. H. 2, 16:urbanitas, in qua nihil inconditum possit deprehendi,
Quint. 6, 3, 107; cf.:Syphax inconditae barbariae rex,
Liv. 30, 28, 3:nova atque incondita libertas,
id. 24, 24, 2.—Unburied:corpora,
Luc. 6, 101:per patris cineres, qui inconditi sunt,
Sen. Contr. 3 praef. § 7.— Adv.: in-condĭtē, confusedly, Cic. Or. 3, 44; id. Div. 2, 71 al.; Gell. praef. § 3; Spart. Carac. 2. -
12 narro
narro, āvi, ātum, 1, v. a. [for gnarigo (gnarigavit, Fest. p. 95) from gnarus; Sanscr. gnā, know; Gr. gignôskô; cf.: nosco (gnosco), ignoro], to tell, relate, narrate, report, recount, set forth (syn.: memoro, nuntio, trado).I.Lit.:II.quid mihi istaec narras?
Ter. Hec. 5, 2, 18:ego tibi ea narro quae tu melius scis, quam ipse, qui narro,
Cic. Fam. 9, 6, 6:garrula pericula,
Juv. 12, [p. 1187] 82.—With acc. and inf.:mihi Philargyrus narravit, te interdum sollicitum esse vehementius,
Cic. Fam. 6, 1, 6:Clitarchus tibi narravit Darium ab Alexandro esse superatum,
id. ib. 2, 10, 3:ne narres te sudavisse ferendo Carmina,
Hor. Ep. 1, 13, 16:narrare virtutem alicujus,
Ter. Ad. 4, 1, 20; Plin. 6, 22, 24, § 84:cibos suos homini narrabimus,
set forth, explain, id. 20 praef.:narrat, ut virgo ab se integra etiam tum siet,
Ter. Hec. 1, 2, 70.— Pass.:ut ita narrentur ut gestae res erunt,
Cic. Inv. 1, 20, 29:haec inter paucos palam secreto narrantur,
id. Fam. 8, 1, 4:in comoediis res ipsa narratur,
id. ib. 9, 22, 1:quae in provinciis facta narrabantur,
Liv. 39, 6, 6; Quint. 3, 8, 11; 4, 2, 76; Plin. Ep. 7, 27, 3; Suet. Calig. 22:rationes... satis narratas,
Tac. A. 11, 11.—With de:quā (epistulā) Crassi libertum ais tibi de meā sollicitudine macieque narrāsse,
Cic. Att. 3, 15, 1:mores ejus, de quo narres,
id. de Or. 2, 59, 241:de quibus nos narrabimus,
Auct. Her. 3, 14, 24; cf. in the foll.: male, bene narrare, to tell bad or good news:male narras de Nepotis filio,
Cic. Att. 16, 14, 4:Othonem quod speras posse vinci, sane bene narras,
id. ib. 13, 33, 2.—Of things:quid istaec tabellae narrant?
Plaut. Pers. 4, 3, 29:si res publica tibi narrare posset, quomodo sese haberet,
Cic. Fam. 3, 1, 1:cum ejus oratio de animo tuo, de sermonibus, quos de me haberes cotidie, mihi narraret,
id. ib. 3, 1, 1: narratur and narrant, it is said, they say:Paridis propter narratur amorem Graecia Barbariae lento collisa duello,
Hor. Ep. 1, 2, 6; Ov. H. 6, 19:versiculos in me narratur scribere Cinna,
Mart. 3, 9, 1; but narratur with acc. and inf. is rare:nunc Chamavos et Angrivarios immigrāsse narratur,
Tac. G. 33 init.:eoque terrore aves tunc siluisse narratur,
Plin. 35, 11, 28, § 121 (Jan. narrantque; cf.Zumpt, Gram. § 607): narrant, et in Ponto Caecian in se trahere nubes,
Plin. 2, 47, 48, § 126; 2, 106, 110, § 236; 32, 7, 24, § 75 et saep.: narror, narraris = narratur de me, de te, to be the subject of talk, it is said of me, thee, etc.:rideor ubique, narror, ostendor,
Quint. Decl. 14, 12 init.:dulcis in Elysio narraris fabula campi,
Mart. 12, 52, 5: Sibi narrare, to inform one's self, learn: Cape has tabellas;tute hinc narrato tibi, quae me miseria contabefecit,
Plaut. Ps. 1, 1, 18.—Transf., in gen., to say, speak, tell:B.narra, quid est, quid ait?
Plaut. Poen. 5, 2, 67:ego quid narres nescio,
Ter. And. 3, 1, 19; id. Phorm. 2, 3, 54:non possum satis narrare quos ludos praebueris intus,
id. Eun. 5, 7, 9:quantum distet ab Inacho Codrus,
Hor. C. 3, 19, 3.— Hence, narro tibi, I tell you, I assure you, in fact, seriously, a form of asseveration:narro tibi: plane relegatus mihi videor, postea quam in Formiano sum,
Cic. Att. 2, 11, 1:narro tibi, haec loca venusta sunt, abdita certe,
id. ib. 15, 16, B;15, 21, 1: navita de ventis, de tauris narrat arator,
talks, Prop. 2, 1, 43:ne res per quemquam narraretur,
Just. 1, 9, 19.—Esp., to dedicate: librum alicui, Plin. praef. § 1.—Hence, P. a. as subst.: narrātum, i, n., that which is told or narrated:hoc quoque, Tiresia, praeter narrata petenti Responde,
Hor. S. 2, 5, 1.
См. также в других словарях:
HIRCUS Barbariae — vide infra Tragelapsius … Hofmann J. Lexicon universale
BARBARIA — Africae quam in quatuor partes Neoterici scriptores distinguunt, pars praecipua et prima est. Ab ortu habet Marmaricae (quae hodie Barcha dicitur) deserta, ad montis usque Atlantis partem Meies appellatam, quae pars a Strabone forte sub nomine… … Hofmann J. Lexicon universale
Oscillococcinum — L Oscillococcinum est une préparation[1],[2] homéopathique, propriété des laboratoires Boiron, commercialisée comme médicament pour la prévention et le traitement des « états grippaux ». Les études cliniques pratiquées n ont cependant… … Wikipédia en Français
Oscillococcinum — El Oscillococcinum es un producto homeopático que, según su fabricante, alivia los síntomas de la gripe, de lo que no hay pruebas objetivas. Es uno de los más populares remedios homeopáticos[cita requerida], sobre todo en Francia. Es de… … Wikipedia Español
Осциллококцинум — Доза Оциллококцинума, состоящая из сахарных шариков, импрегнированных гомеопатическим раствором. Оциллококцинум (лат. Oscillococcinum) противопростудное гомеопатическое средство производства фирмы Буарон (Франция), в форме сладких гранул, легко… … Википедия
BARBARI — I. BARBARI Asiae urbs circa Indi fluv. ostia. Ptol. Bermet Castaldo. Meti Resendio, qui eam insulam non urbem vocat, cum Ptolemaeo sit urbs in insula sita. Nunc a Sansone et aliis creditur Amedebatum, Urbs perampla regni Guzarati, sub Imperio M.… … Hofmann J. Lexicon universale
RHAPTON — Graece Ῥαπτὸν, promontor. Barbariae, a quo urbs totius huius regionis Metropolis Ῥαπτὰ et portus et emporium. Stephanus, Ῥαπταὶ μητρόπολις τῶ εντὸς Αἰθιόπων, οἱ οἰκήτορες Ῥάψιοι ἐςτὶ δὲ καὶ μητρόπολις τῆς Βαρβαρίας τὰ Ῥαπτὰ, Rhaptae metropolis… … Hofmann J. Lexicon universale
Oscillococcinum — One dose (one gram) of Oscillococcinum Oscillococcinum (commonly shortened to Oscillo[1]) is a homeopathic alternative medicine marketed to relieve influenza like symptoms. It is one of the most popular homeopathic preparations, particularly in… … Wikipedia
Altrip — Wappen Deutschlandkarte … Deutsch Wikipedia
Dynamisation — Homéopathie Remèdes homéopathiques des tubes de granules et des flacons à gouttes L’homéopathie ou homœopathie (du grec όμοιος / hómoios, « similaire » et πάθος / … Wikipédia en Français
Homeopathie — Homéopathie Remèdes homéopathiques des tubes de granules et des flacons à gouttes L’homéopathie ou homœopathie (du grec όμοιος / hómoios, « similaire » et πάθος / … Wikipédia en Français